به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

شناخت گذشته منظومه خورشیدی با سنگ فضایی ۴.۶ میلیارد ساله

تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۸۷۲۷۵

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، به نقل از «دیلی میل» سنگ فضایی موسوم به«Erg Chech ۰۰۲» قدیمی‌ترین شهاب‌سنگی است که تاکنون در صحرای الجزایر پیدا شده و قدمت آن به حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش باز می‌گردد یعنی زمانی که سیاره زمین وجود نداشته است.

بر اساس این گزارش، این شهاب‌سنگ قدیمی که در  ۲۰۲۰ کشف شده، اکنون در حال روشن کردن بیشتر این مساله که منظومه خورشیدی در زمان‌های اولیه خود چه شکلی داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یافته‌های جدید نیز چیزی نیست که دانشمندان انتظار آن را داشته اند.

به گفته یک گروه از محققان استرالیایی، مطالعه تحقیقی آنها، دقت و صحت نحوه محاسبه قدمت سنگ‌های آسمانی را مورد پرسش و تردید قرار داده و قدمت برخی از سنگ‌های آسمانی ممکن است به اندازه‌ای که قبلا تصور می‌شده نباشد.

علت این مساله آن است که آن‌ها دریافتند شهاب سنگ EC ۰۰۲ حاوی مقدار بیشتری از ایزوتوپ رادیواکتیو آلومینیوم -۲۶ نسبت به شهاب‌سنگ‌های با قدمت مشابه است.

این مساله از این لحاظ حائز اهمیت است که این نظریه را به چالش میکشد که آلومینیوم-۲۶ که گمان می‌رود منبع گرمای مورد نیاز برای سنگ بنای سیارات را تامین کرده است، بطور مساوی در سرتاسر منظومه خورشیدی اولیه توزیع شده بوده است.

کارشناسان قدمت شهاب‌سنگ‌ها را بر اساس مقدار آلومینیوم-۲۶ موجود در آن‌ها در زمان شکل گیری آن‌ها برآورد می‌کنند. اما در صورتی که ایزوتوپ یاد شده بطور نامساوی در منظومه خورشیدی اولیه توزیع شده باشد چنانکه مطالعه جدید می‌گوید، در این صورت نمی‌توان به آن‌ها برای دادن برآوردی دقیق از میزان قدمت یک سنگ آسمانی یا نقش احتمالی آن در تشکیل سیارات اتکا کرد.

این یافته در تناقض با تحقیقات قبلی قرار دارد که حاکی از این بودند که ایزوتوپ ۲۶ Al پیش از تشکیل سیاراتی مانند زمین بطور مساوی توزیع شده بوده است.

دانشمندان می‌دانند که منظومه خورشیدی در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش از گاز‌ها و غبار‌های بین ستاره‌ای تشکیل یافته است. ایزوتوپ یاد شده با نیمه عمر ۷۰۵ میلیون سال، نقش حیاتی در تشکیل سیاراتی مانند زمین داشته است، زیرا گرمای کافی از طریق فروکاست رادیواکتیو (radioactive decay) برای تشکیل اجرام سیاره‌ای با سطوح داخلی لایه‌ای مانند سیاره زمین فراهم کرده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: منظومه خورشیدی شهاب سنگ سنگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۸۷۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تماشای یک منظومه عاشقانه و انسانی در تهران/ چرا کارگردان شدم؟

پیمان خازنی آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی که این روزها پروژه موسیقایی نمایشی «مجنون آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان را در تالار حافظ به صحنه برده اسن در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره انگیزه های خود برای به صحنه بردن این اثر که به نوعی چندمین تجربه او در حوزه تلفیق موسیقی و نمایش محسوب می شود، توضیح داد: زبان و ادبیات فارسی غنی‌ترین ثروت ما ایرانیان است و پرداختن به متون کهن فارسی، یک مراجعه درست در راستای ساختن دنیای جدید برای اقوام ایرانی محسوب می‌شود. در این راستا منظومه «لیلی و مجنون» حکیم نظامی گنجوی به قدری غنی است که به جرات می‌توان آن را بزرگ‌ترین منظومه عاشقانه در ادبیات جهان دانست.

وی افزود: از زمانی که با این شاهکار آشنا شدم هربار که به سراغش می‌روم، ظرفیت تازه‌ای در آن پیدا کرده و تشویق می‌شوم از زاویه‌ای دیگر به آن بپردازم. «لیلی و مجنون» هنوز برای من تمام نشده است. پرداختن به چنین آثاری کار دشواری است؛ چراکه بیش از هر چیز در این زمینه باید برداشت درستی از مخاطب داشت و این مهم به راحتی میسر نیست.

این آهنگساز بیان کرد: شناخت جهان شاعر و مطابقت آن با سلایق متعدد مخاطب امروزی از طرفی و بازنویسی اثر به زبان امروز از سوی دیگر کار سختی است. رسیدن به این مرحله تازه بنا نهادن سنگ اول است. پس از آن باید به سراغ موسیقی رفت. موسیقی ایرانی ظرفیت‌های فراوانی دارد و همراه ساختن آن با گستره وسیع شهر ایرانی نیازمند دقت بالایی است. البته با توجه به اهمیت آشنایی کارگردان با ظرافت موسیقی ایرانی، خودم کارگردانی نمایش را برعهده گرفتم که امیدوارم در این کار بتوانم اندازه‌ها را رعایت کنم. البته آثار پرفروش معمولا جنبه ادبی و فرهنگی را به ناچار قربانی گیشه می‌کنند اما ما در «مجنون آن لیلی» به دنبال دوسر برد هستیم.

خازنی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: «مجنون آن لیلی» پر از رنگ و لایه‌های درونی و بیرونی است. به عبارتی درونش فلسفی و بیرونش عاشقانه است و نمایشنامه این ابزار را در اختیارم گذاشت تا لایه‌ها برای سطوح مختلف سنی و فکری جاگذاری شود. طراحی لباس و طراحی نور نیز ۲ رکن مهم صحنه‌اند. با این ابزار تلاش کردم که رویا تولید کنم

وی در پایان اظهار کرد: البته من این کارها را یک رشته منظم می‌بینم؛ این رشته تالیف که توسط یک آهنگساز کارگردانی می‌شود، به زودی حضور آهنگسازان جوان را در پی خواهد داشت. ضمن اینکه معتقدم آهنگسازی به دلیل انتزاعی بودن از کارگردانی دشواری‌های بیشتری دارد و امیدوارم علاقه‌مندان به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند.

پروژه موسیقایی نمایشی «مجنونِ آن لیلی» به نویسندگی محمود توسلیان، آهنگسازی طراحی و کارگردانی پیمان خازنی، تهیه کنندگی ساسان سالور و حمیدرضا علی نژاد، روایت رشید کاکاوند، خوانندگی هادی فیض آبادی (با همراهی زهره فیروزی و امید نصری) و بازی عمار تفتی، زهره فیروزی، ملیکا شهاب، رز ایزدی، سپیده موسوی، علی تیمور فامیان، آتنا قرایی، سیما نوروزیان روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه ساعت های 18:30 و 21 در تالار حافظ تهران میزبان مخاطبان است.

کد خبر 6096120 علیرضا سعیدی